Οι Καππαδόκες παππούδες και γιαγιάδες μας, στα παραμύθια που μας διηγήθηκαν, δεν μας μίλησαν ποτέ για «Σταχτοπούτες και Βασιλόπουλα». Κυρίαρχο και κεντρικό θέμα στις αφηγήσεις-παραμύθια τους η «Πατρίδα». Κι εμείς, μικρά παιδιά τότε, τους ακολουθούσαμε, ζωγραφίζαμε με το μυαλό, βάζαμε τα δικά μας χρώματα.
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013
Έχοντας κατακτήσει τη γενική αναγνώριση και τον θαυμασμό, τόσο για την επιστημονική του ιδιοφυία όσο και για τις ανθρώπινες αρετές του, ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή πέθανε στο Μόναχο στις 2 Φεβρουαρίου του 1950, μετά από μια ζωή αφιερωμένη στην υπηρεσία των επιστημονικών και κοινωνικών αξιών, όσο και των εθνικών συμφερόντων. Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε μορφή με υπολογίσιμη συμβολή στα Μαθηματικά και τη Φυσική, με συγγραφική δράση και ωριμότητα ενός αδαμάντινου χαρακτήρα. Ξεχώρισε για την αποτελεσματική του συμβολή στην ανασυγκρότηση των πανεπιστημίων της Ελλάδας. Μεγάλο το ανάστημά του, φωτοδότρα και απαλλαγμένη από μικρότητες και μικροφιλοδοξίες η μορφή του. Πιστά μέχρι το θάνατό του, υπηρέτησε με πλήρη ανιδιοτέλεια τις εθνικές ανάγκες και απαιτήσεις. Υπηρέτησε το έθνος με την υψηλοφροσύνη του αγνού και άδολου οραματιστή, γράφοντας την πιο πλούσια σελίδα της ιστορίας της αγάπης του για την πατρίδα. Πόνεσε πραγματικά και επένδυσε στο στήριγμα του εθνικού μέλλοντος, στον σπουδαστή. Ο ίδιος ο Αινστάιν αποκάλεσε τον Καραθεοδωρή δάσκαλό του στην ειδική θεωρία της Σχετικότητας.
Αιωνία σου η μνήμη μεγάλε Έλληνα... τοις ρήμασι προγόνων πειθόμενος!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)